Thoughts In The Night

Plasmatic reality and structural imagination, wherever, whatever, whoever unlimited fascination..
Neuronal decisions and plastic imitations, mental barriers and social alienation..
Break the spell, your soul is your creation..

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

I see the scars around my wrists and ankles

You come into this world free. A dreamer. Then chains begin to form around your tiny wrists and ankles. It starts with religion. It is inflicted upon you. You are not even old enough to read and yet religion has been thrown at you. The chains are carved with your first cross, star, moon, ohm. Then one miraculous day for those around you , you start to stigmatise your thoughts. You say your first words. You have now started to confine meanings, to create boxes, to mumble labels. The chains are filled with the alphabet. You grow up a bit by bit. Feeling free and happy. Asking questions and absorbing the answers given to you. It's time to go to school. New clothes, new backpack, a cool sparkly lunchbox and pictures to keep as memories for this wonderful transition in your life! You learn about rules. Rules of friendships, rules of success, rules of mating, rules of dividing adding multiplying and subtracting, rules of standing out, rules of power, rules of language, rules...
Read more

Old starts and new beginnings

It might feel like something you know but it's completely different. It's out of your hands again; the control. You've lost it somewhere along the way and the only martyr is your ego. Or maybe yourself. Probably you've been in the same situation before but this one feels like it has changed somewhat. Maybe a more advanced method of madness scribbled in ink on your pia mater. ~ Some words may never lose a meaning and might not even gain one. There will be there to remind you of the unattainable and unjust past, present and future while you lie down pretending you're someone else. Pretending that what goes through your head is a progress.  
Read more

Όνειρα καρδιάς..

Κανείς δεν μου είπε σαν μεγάλωνα πως ψέματα θα έβρισκε μονάχα η ψυχή μου. Ονειρευτικά έναν κόσμο ουτοπικό. Έναν κόσμο γεμάτο αγάπη και ελπίδα. Κανέναν δεν τον νοιάζει πια. Όλοι έχουν δεχτεί πως ο κόσμος "έτσι είναι", και απλά τον διαβαίνουν δίχως ερωτήσεις. Γεμάτοι με συμφέροντα. Δεν είναι πως δεν έχω μεγαλώσει. Έχω ήδη μάθει και πάθει πολλά. Αυτό δεν σημαίνει πως έχω μάθει να το αντιμετωπίζω. Πόσο μάλλον να το δέχομαι. Και ας με πουν ιδεαλίστρια και ονειροπόλα. Θέλω να ζήσω σε έναν κόσμο δίχως συμφέροντα και διχασμούς. Δίχως σύνορα και θρησκείες να μας χωρίζουν. Δίχως κομματικά και στιβαρά πιστεύω που σου κλείνουν τα μάτια. Θέλω αλλαγές! Θέλω καλοσύνη. Θέλω να λέω σε όλο τον κόσμο καλημέρα και να το εννοώ όσο σκατά και αν είναι η δικιά μου. Θέλω να μπορώ να στηριχτώ σε έναν συνάνθρωπο μου χωρίς αυτός να με παρατήσει για το δικό του καλό. Και να μπορώ να κάνω και εγώ το ίδιο. Να αγαπάω πραγματικά χωρίς να ζητάω κάτι. Τόσο πολύ που έστω και αν κάτι με πληγώνει να με διακ...
Read more